معمار بیست

پاره نوشته‌های یک دانشجو

۱۱۰ مطلب با موضوع «چرک‌نویس» ثبت شده است

پدیده‌ای توجیهی برای سلبریتی های ایرانی

آقای شاهین نجفی، خانم مسیح علی‌نژاد

مهم این نیست که چقدر حکیمانه حرف‌هایتان را توجیه می‌کنید و چقدر دلسوزانه صحبت می‌کنید. توجیه حرف‌هایتان مسخره‌تر از آنی است که فکر می‌کنید. رسالت سلبریتی یا هنرمند، هنر یا جریانی است که راه می‌اندازد و نه حرف‌هایی که در کنج صفحه‌ی مجازی اش می‌زند. مرگ مولف بیش‌تر از هر کسی برای سلبریتی‌هاست. ماسک‌هایی که به صورتتان زده‌اید بسیار بسیار مهم‌تر از طرز فکر کردنتان است.


پ.ن: من هم به اصطلاح فن برخی سلبریتی ها هستم. من برای آن‌ها وقت می‌گذارم و مثل بقیه‌ی آدم‍‌ها دوست دارم از زندگی شخصی و روابطشان با دیگر سلبریتی‌ها بدانم. ولی این را باید متوجه باشم که این من هستم که از پشت پرده‌ی زندگی و واقعیت آن شخص خاص بیشتر آگاهم. وگرنه در قریب به اتفاق اوقات، تاثیر سلبریتی همان ماسکی است که بر صورتش می‌زند.
پ.ن: از علاقه مندان به دو سلبریتی یادشده عذرخواهی می‌کنم. نظر شخصیم از فعالیت‌هایشان بسیار منفی است و مشمئزکننده ترش این است که بعد از فعالیت‌ها، آلبوم‌ها یا کمپین هایشان در پی توجیه و تلطیف امثال من هستند.
۰ نظر

از شک تا ایمان (قرن بیست و یکی)

امروز که به خاطر ایام محرم به محضر سخنرانی استاد اسدی گرمارودی - از کم‌تر مردانی که شعور حسینی‌اش پای منبر بر شورش می‌چربد- نشسته بودم از ایمان می‌گفت. از این که باید چگونه بود تا حسینی شد. از ایمان گفت. از تعریف ایمان در تشیع گفت. از این که ایمان در تشیع علم به چیزی و التزام عملی به آن چیز است. از این که در اسلام ایمان در نهایت علم حاصل می‌شود و در ایمان جهلی نیست. از این که ایمان از یقین است و بدین معنا که وقتی ایمان حاصل می‌شود که شکی نباشد. می‌دانید؟  مساله از آن جایی شروع می‌شود که سعی می‌کنم در این عصر پر از شک «مومن» بشوم. از این که دقیقا حرف استاد گرمارودی در این مورد را قبول دارم که: شک گذرگاه خوبی است. اما توقف خوبی نیست. اما ما در این دوره چه‌کار کنیم؟ در دنیایی که رسانه‌هایش شک می‌آفریند؟ از این که در شبکه های اجتماعی کذبیات می‌فرستیم؟ از این که کل جهان مجازی مجازی است و حامل شک؟
احساس می‌کنم برای حصول به ایمان که خود در اوج علم پدید می‌آید، باید خیلی بیش‌تر از پیش به شکیاتمان علم پیدا کنیم. باید بفهمیم که دنیایمان اسیر پوچی شده. باری در مطلبی اشاره کردم که برخی از متفکرین، عموم انسان‌های امروزی را نهیلیست فعال یا منفعل می‌دانند. چون همه‌ی ما در این دنیای پر از پوچی اسیر شده ایم، پس در اکثرمان رگه‌هایی از پوچ‌گرایی به چشم می‌خورد. اما باید فعال شد تا به این علم برسیم که ما در دنیای پوچی و شک زندگی می‌کنیم و شک‌هایمان را یک به یک بشناسیم.

نگاه کنید! مساله این‌جاست که در گذشته به خاطر طبیعی بودن جوامع، اگر شک‌هایی که خودت به آن‌ها واقف بودی را حل می‌کردی واقعا مومن می‌شدی. ولی حالا مجبوری اول به شک‌هایت واقف شوی و بعد ایمان بیاوری! فکر کنم تمام ما انسان‌ها علاقه مند باشیم که به شک‌هایمان واقف شویم و برای دین‌دارها آرزو می‌کنم که به پله‌ی ایمان هم برسند...
۰ نظر

الکی شاد

انتظار روانشناسانه سخن گفتن از من نیست. برای همین این چند خط را عوامانه می‌نویسم:
یکی از برخورد‌های روانشناسانه مبتنی بر آن است که در کودکی چه بر شما گذشته تا رفتار شما را تحلیل کنند. یعنی برای ریشه‌یابی مشکلات روانی شما، به خاطرات و سرگذشت شما حتی به خردسالی بازمی‌گردند. یکی از مسائلی که سخت ذهن مرا مشغول کرده این‌که آیا رفتارهای ناامیدانه و پوچ گرایانه ی جوانان ما حاصل همان جو الکی شاد خردسالی نیست؟ البته کودکان به محبت نیاز دارند، تفریح می‌کنند، محبت بیش‌تری می‌خواهند و بیش‌تر می‌خندند. ولی اگر کودک امروزی را کودکی خودمان و حتی توصیفات کودکی پدر و مادرمان مقایسه کنیم، آیا این متوجه این عنصر «الکی شادی» نمی شوید؟
 نگران آینده ترانم هستم :(
۰ نظر

از ع تا ف

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

عقلا و مردم


چیزی که خیلی وقت ها فراموش می کنیم ما عقلا و دانشگاهیان. مردم بیش از حرف منطقی، مشتاق رفتار منطقی هستند و این است قدرت عرفان

۰ نظر

بحرانی از جنس 2050

در میان ده ها پیش بینی ای که از بحران های 2050 دیده ام، یکی از مواردش بسیار متاثر کننده بود و آن، این که چه بر سر ذهن هایی می آید که در طول دهه ها به شنیدن اخبار کذب در شبکه های اجتماعی عادت کرده باشند...


گاهی آن قدر در گروه های دوستانم، تکذیبیه می فرستم، که احساس می کنم، نکند این حرکتم اثر عکس داشته باشد و خودم هم مهره ی این بازی شده باشم؟!
۰ نظر

دقت در احترام

پیرو پست قبل، در کتاب «44 مغلطه ی پر کاربرد» آمده که یکی از راه های فریب دادن مردم آن است که از اعداد و آمار استفاده کنیم. در این صورت، مردم مجبورند تا بپذیرند! بحث آن جایی است که آمار در غیر از جای حقیقی شان مورد استفاده قرار گیرند. به همین خاطر، دقت در انتخاب و تحلیل آمار ضروری است.

۰ نظر

احترام

دبیرستان، معلم تاریخی داشتم که جمله ای از او برای همیشه برایم به یادگاری می ماند: 

«به اعداد احترام بگذاریم»

۰ نظر

طعم دین تو کی شناسی ای پسر؟

با پسر می گفت یک روزی عمر

طعم دین تو کی شناسی ای پسر؟


طعم دین من دانم و من دیده ام

زانکه طعم کفر هم بچشیده ام

مصیبت نامه عطار 2/40

۰ نظر

مرگ تدریجی یک دوران

تیتر برگرفته از کانال تلگرامی کاف @kafiha

۰ نظر