چشمه‌های خشک‌شده‌ی این وبلاگ و تفکراتم دوباره جوشش گرفته و انرژی‌ای که برای مدت‌ها صرف کارهای اجرایی انجمن علمی می‌کردم بازهم به تئوری‌ها معطوف خواهد شد. بسیار خوشحالم که بعنوان یک دانشجوی ۲۲ ساله تجربیات بسیاری اندوختم و حالا بسیار خوشحالم که می‌توانم از این کارهای اجرایی فاصله بگیرم و دوباره در تئوری‌ها غرق شوم؛ دوباره به لاک خودم فرو روم و به تقویت فردی خویش همت گمارم. اما می‌دانم که با تمام مشقت‌های فعالیت‌های اجرایی، موجودی نیستم که به چاردیواری و لاک خودم اکتفا کنم و شاید در سال‌های آینده و درگیر این گونه فعالیت‌های اجرایی شوم. آن‌چه که الان اهمیت دارد،این که در این فرصت تنفس میانی، حداکثر تلاش خود را برای تحصیل و جمع آوری و پردازش اطلاعات و تئوری‌ها داشته‌باشم و خیلی قوی‌تر از الان دوباره قدم به فعالیت‌های «واقعی» بگذارم!
سجّاد رحیمی مدیسه
