ابعاد ما: نقدی بر نویفرت

نامش برای تمام ما محصلین حوزه ی معماری آشناست. کتابی که شاید برای برخی دروازه ی ورود به کتب تخصصی باشد و به عنوان مرجعی در طراحی مورد استفاده قرار می گیرد. در دوران حاضر که تولید

انبوه توانست رقیب قلدر خود، یعنی شخصی سازی را به خاک بمالاند، وجود ضوابط و استاندارد های معلوم لازم است. وظیفه ی نویفرت نیز بیان همین مسائل پذیرفته شده در حوزه ی ساختمان است. اما هنگام استفاده از نویفرت باید توجه داشت:

معرفی کتاب: بعد پنهان

اولین چیزی که شما را متعجب خواهد کرد، رشته ی نویسنده ی کتاب هست: ادوارد تی هال، استاد انسان شناسی!

اما مرا چه شده که چنین کتابی را معرفی کنم؟

به جرئت بگویم، کتابی است که زاویه دید معمارانه ی شما را بازتر می کند و شما را به سفری 200 صفحه ای در ابعاد پنهانی وجودتان فرامی خواند.

با آن که بدست یک انسان شناس تالیف شده، ولی متنی روان و دقیق دارد و در برابر مفاهیمی چون فضا، زبان و فرهنگ به شیوایی گذر می کند و خود را در بند تعریفات فلسفی نمی بیند.

آن گاه که چرچیل قدرت "معماری" را فریاد زد!

نکته ی مهم در مورد فضای با سیماهای ثابت این است که این نوع فضا مشابه قالبی است که مقادیر زیادی رفتار در آن ریخته می شود. و همین سیما از فضا بود 

که سر ویسنتون چرچیل فقید به آن اشاره کرده و گفت:

"ما به ساختمان ها شکل می دهیم و آن ها به ما"

در جریان بحث در مورد احیاء مجلس اعیان بعد از جنگ، چرچیل هشدار داد که نادیده گرفتن الگوهای فضایی خصوصی در مجلس، که مخالفین از طریق راهروی باریکی رودرروی هم قرار می گیرند، مکن است تغییرات جدی را در الگوهای حکومتی ایجاد کند.

شاید او اولین کسی نبوده که بر تاثیر فضای با سیمای ثابت انگشت گذاشته است، اما نتایج و پیامدههای آن هیچگاه با چنین صراحت و روشنی بیان نشده است.

کتاب بعد پنهان، ادوارد تی هال