ماجرا از آن جایی شروع شد که یکی از کارشناسان ورزشی در شبکه ی "ورزش" صدا و سیما، خانم لیلا رجبی -نماینده ی پرتاب وزنه ی بانوان- را "بی غیرت" خواند. به شخصه از این طرز سخن خجالت کشیدم. ولی آن را معمول دانسته و علتش را نابرابری های اجتماعی-جنسیتی و طرز نگاه سنتی برخی مردان متحجر دانستم. ولی خیلی زود متوجه شدم که این، خیالی خام است. مشکل از جنسیت این خانم نبوده. نکته آن است که لیلا رجبی 33 ساله، تنها 9سال از زندگی خود را در ایران سپری کرده، زاده ی فرهنگی دیگر (بلاروس) است.
ما اشتباه نگاه کردیم و اشتباهمان، آن بود که اساسا هر کسی را با عینک های فرهنگی خود نگاه می کنیم. ما زیبایی و زشتی، ترس و شجاعت و غیرت و حمیت را با توجه به تجارب، سنت ها و جامعه ی خویش تعریف می کنیم. یک ورزشکار غیور ایرانی، اساسا احساسی است. ترس در چشمانش موج می زند، فریاد می زند، دعای زیر لب می خواند و عمل می کند. ولی یک غیور بلاروسی، به شکلی دیگر به اهدافش می رسد.
#غیرت خانم رجبی، نمود دیگری دارد.
