صادرات معمار:
فرصت‌های آینده شغلی معماری
یانون‌دیزاین - محمدفرید مصلح (دانش‌جوی کارشناسی معماری؛ دانش‌گاه تهران)
———-
"توسعه سرآسیمه دانش‌گاه‌های معماری در دهه اخیر کار را تا به آن‌جا رسانده که گفته می‌شود حدودا به ازای هر ۳۵ ایرانی، یک دانشجو یا فارغ‌التحصیل معماری وجود دارد. به عبارت دیگر هر پنج خانواده ایرانی یک معمار دارند."(۱) آمار شوک‌برانگیزی که انسان را به فکر وا می‌دارد. اما حال باید با این همه نیروی متخصص چه کرد و چه چیزی منجر به وجود چنین نسبت -فاجعه‌ای- شده است؟ البته در جامعه‌ی ایرانی که این سال‌ها برخورد شدیدا احساسی با مقوله تحصیلات عالیه داشته است، چنین اتفاقاتی دور از ذهن نیست و این سال‌ها هرازچندگاهی شاهد اشباع برخی رشته‌ها بوده و هستیم و این بار قرعه به نام معماری افتاده است.
چندی پیش، بسیاری از مردم در ایران در صنعت ساختمان سرمایه‌گذاری کردند، در واقع ساختمان‌سازی به جای رفع یک نیاز اصولی، به یک بازار تجاری بزرگ در ایران آن سال‌ها تبدیل شد، تا جایی که هر دکتر و هنرپیشه و صاحب سرمایه‌ای و بعدتر هر فرد زمین‌دار یا سرمایه‌داری -ولو اندک- خیلی زود وارد رقابت ساخت و ساز شدند. ادبیات بسازبفروشی نیز همین سال‌ها بود که ظهور کرد. تاثیرات عمیق این رویه نادرست این روزها خود را نشان می‌دهد. امروزه ۵۰ % سرمایه‌گذاری‌های کشور در صنعت ساخت‌وساز بلوکه شده است و هنوز هم در هر کوچه پس کوچه‌ای، ساختمانی نیمه‌ساز قد بلند کرده است. اما آمار و بحران‌های اقتصادی و البته رویه ساخت و ساز این سال‌ها نشان می‌دهد که تا چند سال دیگر اوضاع تغییر خواهد کرد: دوران طلایی ساختمان‌سازی در بسیاری از نقاط ایران مخصوصا شهرهای بزرگ و جاذب سرمایه به پایان رسیده و شاهد عقلانی شدن فرآیند ساختمان‌سازی در کشور خواهیم بود. اما این سال‌ها خروجی دانش‌گاه‌های معماری ما همین طور رو به افزایش بوده است.
(بقیه در ادامه مطلب)
