کتاب: روانشناسی کاربردی رنگ ها (پنتون ها)

پس مدتی گشت و گذار و جست و جو در کتب رنگی، کتابی کاربردی-رنگی یافتم!

کتابی که فصول اولیه و مقدماتش مانند کتاب رنگ ایتن می باشد. ( تقریبا مطمئنم که کتابی پایه ای تر از کتاب رنگ ایتن در حال حاضر در بازار موجود نیست و توصیه می کنم پیش از خواندن هر کتاب رنگی دیگری ابتدا آن را مطالعه نمایید.)

سپس ویژگی و کاربرد هر گروه رنگی به تفصیل و به جزء بیان شده.

اما مهم ترین و کاربردی ترین بخش، صفحه ی 66 آن است:

شما می توانید به روش پیشنهادی کتاب، گروه رنگی مناسب پروژه تان را پیدا کنید.

بدین صورت که با توجه نیازتان، ابتدا رنگ غالب را انتخاب کرده و در صفحات آتی، گروه رنگ هایی به شما پیشنهاد می گردد.

TOUCHLIIT, ماژیک هایی که نا امیدتان می کنند!

یکی از وسایل مهم راندو و رنگ آمیزی برای هر هنرمندی، گروه مارکرها و ماژیک ها می باشند.

در سال های اخیر با توجه به محدودیت های موجود برای شرکت های غربی، بازار ایران در دست دو شرکت شرقی است:

شرکت کره ای TOUCH

و شرکت ژاپنی KURE COLOR

اما پیش از خرید، اگر تصمیم گرفتید ماژیک های کره ای تاچ را بخرید، مراقب  نمونه های تقلبی آن باشید!

این بار چین با محصولی به نام TOUCHLIIT و با بسته بندی بسیار شبیه به تاچ های کره ای به بازار آمده...

صادرات معمار

صادرات معمار:

فرصت‌های آینده شغلی معماری

یانون‌دیزاین - محمدفرید مصلح (دانش‌جوی کارشناسی معماری؛ دانش‌گاه تهران)

———-

"توسعه سرآسیمه دانش‌گاه‌های معماری در دهه اخیر کار را تا به آن‌جا رسانده که گفته می‌شود حدودا به ازای هر ۳۵ ایرانی، یک دانشجو یا فارغ‌التحصیل معماری وجود دارد. به عبارت دیگر هر پنج خانواده ایرانی یک معمار دارند."^(۱)  آمار شوک‌برانگیزی که انسان را به فکر وا می‌دارد. اما حال باید با این همه نیروی متخصص چه کرد و چه چیزی منجر به وجود چنین نسبت -فاجعه‌ای- شده است؟ البته در جامعه‌ی ایرانی که این سال‌ها برخورد شدیدا احساسی با مقوله تحصیلات عالیه داشته است، چنین اتفاقاتی دور از ذهن نیست و این سال‌ها هرازچندگاهی شاهد اشباع برخی رشته‌ها بوده و هستیم و این بار قرعه به نام معماری افتاده است.

چندی پیش، بسیاری از مردم در ایران در صنعت ساختمان سرمایه‌گذاری کردند، در واقع ساختمان‌سازی به جای رفع یک نیاز اصولی، به یک بازار تجاری بزرگ در ایران آن سال‌ها تبدیل شد، تا جایی که هر دکتر و هنرپیشه و صاحب سرمایه‌ای و بعدتر هر فرد زمین‌دار یا سرمایه‌داری -ولو اندک- خیلی زود وارد رقابت ساخت و ساز شدند. ادبیات بسازبفروشی نیز همین سال‌ها بود که ظهور کرد. تاثیرات عمیق این رویه نادرست این روزها خود را نشان می‌دهد. امروزه ۵۰ % سرمایه‌گذاری‌های کشور در صنعت ساخت‌وساز بلوکه شده است و هنوز هم در هر کوچه پس کوچه‌ای، ساختمانی نیمه‌ساز قد بلند کرده است. اما آمار و بحران‌های اقتصادی و البته رویه ساخت و ساز این سال‌ها نشان می‌دهد که تا چند سال دیگر اوضاع تغییر خواهد کرد: دوران طلایی ساختمان‌سازی در بسیاری از نقاط ایران مخصوصا شهرهای بزرگ و جاذب سرمایه به پایان رسیده  و شاهد عقلانی شدن فرآیند ساختمان‌سازی در کشور خواهیم بود. اما این سال‌ها  خروجی دانش‌گاه‌های معماری ما همین طور رو به افزایش بوده است. 

(بقیه در ادامه مطلب)

اضمحلال مکه

در هفته های اخیر دو فاجعه در مکه رخ داد و به صدر اخبار رسید: اول٫ سقوط یک جرثقیل غول پیکر و حادثه منی که به کشته شدن بیش از هزار زائر ختم شد. حوادثی که هر از چند سال یکبار جان صدها زائر را گرفته و انتقاد بر سیاست های حاکم را به اوج می رساند که به ذکر برخی از آن ها می پردازم:

دهه 1970 میلادی٬ آغازی بر توسعه ی مکه تلقی می شود و از آن زمان تاکنون طرح های متعددی اجرا شده تا مقدس ترین شهر جهان اسلام قدمی رو به مدرن شدن بردارد و پذیرای تعداد بیش تری زائر باشد. حضور جرثقیل های غول پیکر در این شهر چیز جدیدی نیست و به گفته ی منابع محلی در حال حاضر بیش از یکصد دستگاه مسجدالحرام را محاصره کرده است  تا در سال 2020 شهر پذیرای 5 میلیون زائر باشد.