معمار بیست

پاره نوشته‌های یک دانشجو

تلنگر

وی با بیان اینکه ایران یکی از کشورهایی است که به نسبت سرانه و جمعیت 78 میلیونی بیشتر مصرف می کند، گفت: ایرانی ها 17 برابر اروپایی ها به نسبت میانگین، انرژی مصرف می کنند به ویژه در حوزه سوخت های فسیلی که البته یک دلیل آن به جوازهای ساخت و سازها بر می گردد زیرا در صدور مجوز ساخت به هیچ عنوان به موضوع هدر رفت انرژی و لزوم استانداردهای لازم توجه نمی شود.

منبع: ایرنا

۰ نظر

راهبرد (نا/-) محسوس

تجربه نشان داده است که بیشتر دانشگاه ها در ابتدا دانشجویان خود را با راهبرد های محسوس( هندسه، مصالح، نظام های تناسب، تمرین هایی در باره ریتم) آشنا می کنند. این مسلما سنتی ارشمند است. با اینکه این روش مفید واقع شده است، اما من در عین حال معتقدم که اگر دانشجویان به جای این که سال ها در انتظار "معنای طراحی" باشند، به موقع با مباحث کلی نظری ان آشنا شوند، به طور حتم برنامه ی کار طراحی شان غنا خواهد یافت.

آنتونی آنتونیادس، بوطیقای معماری

۱ نظر

تولده!

معمار بیست!

با آن نام پرطمطراق و خودنمایت...

تولدت مبارک :)

۱ نظر

چه شد که چنین شد؟

پرده اول:

با موتور، خودم را به سرعت به کلاس اندیشه اسلامی 2 می رسانم. می ترسم که دیر شده باشد و بعد از استاد وارد کلاس شوم. اما مشکلی نیست. به کلاس به می رسم، نور و شرایط محیطی را چک می کنم. تخته وایت برد هم پاک است. محض اطمینان ماژیک را امتحان می کنم که بنویسد و سالم باشد. همه چیز برای یک کنفرانس بی عیب و نقص آماده است.

به یاد نکاتی که پدرم دیشب به من گوشزد کرده بود، می افتم و سعی می کنم. بر اساس سلسله عناوین یادداشت شده مطالب را به پیش ببرم. دیشب خیلی روی شیوه ی بیان خودم کار کرده ام. حتی نکات مهم "سخنرانی موفق" برایان تریسی را هم خوانده ام که مبادا در سخنرانی لنگ بزنم. چندین سوال و شبه سوال در مطالبم جای داده ام تا بتوانم با مخاطبم رابطه فعالانه ای برقرار کنم.

سخنرانی ام را شروع می کنم و تقریبا بدون نقص به پیش می برم. ارتباط چشمی ام با حضار مناسب است و فکر نکنم که آن ها خسته و کلافه باشند. به سوالاتم می رسم. متاسفانه کسی جواب نمی دهد. کمی از درون آشفته می شوم. نمی دانم که کجای کارم اشتباه هست؟! مطلب را خودم جمع می کنم و سخنرانی را جمله ی "کسی سوالی داره؟!" به پایان می برم. سکوتی مرگبار بر کلاس حکم فرما می شود. روی این بخش خیلی حساب باز کرده بودم. یک سری مثال ها را نزده بودم که در این بخش به آن ها اشاره کنم. حتی خودم یک مطلب را ناقص بیان کرده بودم تا برای حضار سوال شود. سکوت پایانی چون پتکی بر سرم کوبیده شد!

پرده دوم:

با یکی از دوستانم که در آتلیه 3 کار می کرد به آن جا رفته بودیم. چندین بار به این فضا آمده بودم. ولی این بار احساس کردم که درب انتهایی راهرو و فضای پشتی آن تغییری کرده... از دوستم خواستم تا بگوید چه چیزی در آن جا عوض شده؟ او گفت: مثل این که نوسازی و رنگ کرده اند. من خودم هنوز ندیدم! برایم خیلی جالب بود که در ده متری یک معمار، اتاق سازی و رنگ کاری شود، و او نسبت به آن بی تفاوت عبور کند.


به راستی، یک دانشجو، آن هم از نوع معمارش باید چه صفاتی داشته باشد؟

به قول یکی از دوستانم، این همه ساختمون ساختن و کارمند گرفتن تا من و تو درس بخونیم!

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند

۱ نظر

دهمین دوره جایزه معماری میرمیران

منبع: تارنمای بنیاد معماری میرمیران

۰ نظر

اقلیم

در اهمیت اقلیم همان بس که فرهنگ در دامان اقلیم رشد می کند.

۰ نظر

آسمان خراش مسجد

معماری ما

اگر در جست و جویی کوتاه در تصاویر گوگل، تنها نگاهی گذرا به انواع مساجد جهان کنید، قطعا بار ها تعجب خواهید کرد! زیرا با تصاویری بسیار متفاوت روبرو می گردید:

اما چه چیزی منجر می شود که به تمام این ابنیه نام "مسجد" اطلاق کنیم؟

۰ نظر

معرفی کتاب: بعد پنهان

اولین چیزی که شما را متعجب خواهد کرد، رشته ی نویسنده ی کتاب هست: ادوارد تی هال، استاد انسان شناسی!
اما مرا چه شده که چنین کتابی را معرفی کنم؟
بعد پنهان ادوارد تی هال

به جرئت بگویم، کتابی است که زاویه دید معمارانه ی شما را بازتر می کند و شما را به سفری 200 صفحه ای در ابعاد پنهانی وجودتان فرامی خواند.
با آن که بدست یک انسان شناس تالیف شده، ولی متنی روان و دقیق دارد و در برابر مفاهیمی چون فضا، زبان و فرهنگ به شیوایی گذر می کند و خود را در بند تعریفات فلسفی نمی بیند.
۱ نظر

3 ترکیب رنگ استخراج شده از قالی ایرانی




رنگ قالی

۳ نظر

آن گاه که چرچیل قدرت "معماری" را فریاد زد!

نکته ی مهم در مورد فضای با سیماهای ثابت این است که این نوع فضا مشابه قالبی است که مقادیر زیادی رفتار در آن ریخته می شود. و همین سیما از فضا بود 

که سر ویسنتون چرچیل فقید به آن اشاره کرده و گفت:

"ما به ساختمان ها شکل می دهیم و آن ها به ما"

چرچیل

در جریان بحث در مورد احیاء مجلس اعیان بعد از جنگ، چرچیل هشدار داد که نادیده گرفتن الگوهای فضایی خصوصی در مجلس، که مخالفین از طریق راهروی باریکی رودرروی هم قرار می گیرند، مکن است تغییرات جدی را در الگوهای حکومتی ایجاد کند.

شاید او اولین کسی نبوده که بر تاثیر فضای با سیمای ثابت انگشت گذاشته است، اما نتایج و پیامدههای آن هیچگاه با چنین صراحت و روشنی بیان نشده است.

کتاب بعد پنهان، ادوارد تی هال

۱ نظر